பாதைகள் ஒன்றல்ல-அனுபவமும் ஒன்றல்ல!

"Upon earth, each human being has his own way of seeing and feeling things, and as no two of these ways are the same, each one is different from all the others, so everybody disagrees with the others in one way or another and no real harmony can be established.

This is why the world is such a painful chaos.

The Lord alone with His total vision can create a harmony, by putting each being and each thing in its right place if the world surrenders to Him unreservedly. For it is only by uniting with Him that we can realise a harmony in our existence and get thus protected from the surrounding disharmony.

This is the only remedy."

- The Mother
[p-76, White Roses, Sixth Edition, 1999]

சமீப நாட்களில், சில விவாதக் களங்களிலேயே நேரம் முழுக்க முழுக்க வீணாகிப் போனது என்று சொல்ல முடியாது, ஆனாலும், ஸ்ரீ அரவிந்த அன்னை சொன்ன வார்த்தைகள், அனுபவ சத்தியமாக ஆனதைக் கண்டேன்.

'கண்டவர் விண்டிலர்; விண்டவர் கண்டிலர்' என்று ஒரு வழக்குச் சொல் உண்டு.

ஆன்மீக அனுபவம் எதுவானாலும், அனுபவித்து தன்னுள் உணர வேண்டுமே அன்றி, அதை வேறு விதமாகப் பெற முடியாது. மேலோட்டமாகப் பார்க்கையில், பொதுவாகத் தெரிந்தாலும், ஒரே மாதிரி அனுபவம் எவருக்குமே வருவதில்லை. தன் முனைப்பாக ஒவ்வொரு உயிருக்குள் இருந்தும் செயல்படும் ஒன்று, மற்றவர் சொல்வதை பிடிவாதமாக ஏற்க மறுக்கும், ஆக எவரும் மற்றவரோடு எந்த ஒரு விஷயத்திலுமே,, ஒரே மாதிரியான பார்வை, அணுகுமுறையை பெறுவதில்லை.

அப்படி இருக்க வேண்டிய அவசியம் கூட இல்லை.

இதே மாதிரி வலைக் குழுமங்களில், பதிவுகளில் ஏற்படுகிற சில அனுபவங்களை இந்தப் பதிவில் சொல்லியிருந்தேன்.

இந்தியத் தத்துவ மரபு அளித்திருக்கிற ஆன்மீகப் பெரும் கொடைகளில், 'வேற்றுமையில் கூட ஒற்றுமையைக் காண்பது' என்பது மிக முக்கியமானது. என்னுடைய கருத்தோட்டம் சரி என்பதனால், பிற கண்ணோட்டங்கள் தவறாகி விடுவதில்லை என்பதை அழுத்தம் திருத்தமாகச் சொன்ன தத்துவ மரபில் வந்தவர்கள், அதை மறந்து விட்டுப் பேசுவது கொஞ்சம் வினோதமாகத் தான் இருக்கிறது.

நாம் யார், இங்கு எதற்காக வந்திருக்கிறோம் [அல்லது எதற்காகப் படைக்கப் பட்டிருக்கிறோம்], இங்கு நாம் செய்ய வேண்டியதென்ன, செய்து கொண்டிருப்பதென்ன, இதெல்லாம் தான் நாம் அறிய வேண்டியது. அதை விட்டுவிட்டு என்னென்ன எல்லாம் செய்து கொண்டிருக்கிறோம் என்பதைப் பார்த்தால், நமக்கே பாதையை விட்டு எவ்வளவு விலகிப் போயிருக்கிறோம் என்ற மலைப்புத் தான் மிஞ்சும்.

உலகத்தின் குழப்பங்களுக்கு, இந்த ஒத்திசைவு இல்லாத தன்மையே காரணம் என்கிறார் ஸ்ரீ அரவிந்த அன்னை.

ஸ்ரீ அன்னை சொல்வதை, இன்றைய சிந்தனைக்கு எடுத்துக் கொள்வோமே!

"Essentially there is but one single true reason for living: it is to know oneself. We are here to learn - to learn what we are, why we are here, and what we have to do. And if we don't know that, our life is altogether empty - for ourselves and for others.

And so, generally, it is better to begin early, for there is much to learn. If one wants to learn about life as it is, the world as it is, and then really know the why and the how of life, one can begin when very young, from the time one is very, very tiny-before the age of five. And then, when one is a hundred, he will still be able to learn. So it is interesting. And all the time one can have surprises, always learn something one didn't know, meet with an experience one did not have before, find something one was ignorant of. It is surely very interesting. And the more one knows, the more aware does one become that one has everything to learn."

-The Mother,
Col.Works Vol.6 pp16