இது காந்தி தேசம் தான்! நீங்கள் எந்த காந்தியை நினைத்துக் கேட்கிறீர்கள்?!

காந்தி தேசமாக இருந்தது  இந்த அறுபது ஆண்டுகளில் எப்படி மாறிப்போனது , உண்மையைச் சொல்லப்போனால் அதற்கும் முந்தின அறுபது வருடங்களில் எப்படி மிதவாதம் என்றபெயரில், ப்ரிடிஷ்காரர்களோடு கள்ள உறவு வைத்துக் கொண்டு சொற்பச் சலுகைகளிலேயே காலம் தள்ள விரும்பினவர்கள் எப்படி இருந்தார்கள் என்பதை எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் கொஞ்சம் விரிவாகவே ஆராய்ந்திருக்கிறார். கொஞ்சம் நேர்மையோடு ஆராய்ந்து எழுதப்பட்ட பக்கங்களாகவே, சமீப காலத்தில் ஜெயமோகன் காந்தியைப் பற்றி எழுதிக் கொண்டிருப்பதை உணர்கிறேன்.

ஜெயமோகனின் இந்தப்பக்கங்களில், கடைசியாகக் காணப்படும் சுட்டி ஒவ்வொன்றும்  ஒரு விஷயத்தை முழுமையாக விவாதிக்க முயற்சிக்கிறது என்றே சொல்ல வேண்டும். உண்மையைத் தேடுபவர்கள், தெரிந்துகொள்ள விரும்புகிறவர்களுக்கு இந்தப் பக்கங்களைப் படிக்குமாறு அன்புடன் சிபாரிசுசெய்கிறேன்.

உலகத்தில் வேறெந்த அரசியல் தலைவருக்குமே இல்லாத ஒரு பெரும் தகுதி, பெருமை காந்தியிடம் இருந்தது. தேசத்தின் பலபகுதிகளுக்கும் சென்று நேரடியாக மக்களைச் சந்தித்து, அவர்களுடைய வாழ்க்கையை, அவர்களுடைய எண்ணங்களை நேரடியாக அறிந்து கொண்ட ஒரே தலைவர் அவர். வேறு எவரும் தங்களுடைய மக்களை, காந்தியுடன் ஒப்பிடும்போது அவ்வளவு நெருக்கமாக அறிந்திருக்கவில்லை என்பது அன்றைக்கு மட்டும் அல்ல, இன்றைக்கும் உண்மையாக இருக்கிறது.

பிரித்தாளும் கலையிலும், எதற்கெடுத்தாலும் ஆயுதபலத்தோடு எதிர்ப்பை நசுக்க மட்டுமே தெரிந்து வைத்திருந்த பிரிடிஷ் காட்டுமிராண்டித்தனத்தை காந்தி நன்றாகவே அறிந்து வைத்திருந்தார்.ஜாலியன் வாலாபாக் மாதிரிக் கொடூரமான படுகொலைக்கு உள்ளாவதில் இருந்து தன் மக்களைப் பாதுகாப்பதில் எவ்வளவு தெளிவோடு இருந்தார் என்பது, உள்நோக்கத்துடனேயே இன்றைக்கு மறக்கடிக்கப் பட்டுக் கொண்டிருக்கிறது. மறக்கடிப்பதோடு மட்டுமல்லாமல், அவருடைய வழிமுறைகளுக்கு இல்லாத உள் நோக்கங்களைக் கற்பித்து, விஷத்தையும் வெறுப்பையும் கக்குகிற பிரச்சாரங்களாகவே இன்றைக்கு நிறையப் பேர் எழுதிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

மொழி, இனம், சாதி என்று எதோ ஒன்றின் மீது வெறும் உணர்ச்சிக் கொந்தளிப்பை உருவாக்குவதன் மூலமே போராட முனைவதில் எவ்வளவு அப்பாவி மக்களைப் பலி கொடுக்க வேண்டியிருக்கும் என்பதில் தெளிவு இல்லாத பல போராட்டங்கள், இந்த நூற்றாண்டில் எவ்வளவு பரிதாபமாகத் தோல்வியுடனும் பெருத்த சேதத்துடனும் முடிந்து போயின என்பதை, வரலாற்றின் சமீபத்திய பக்கங்களைச் சற்றுப் புரட்டிப் பார்த்தாலே தெரியும்.

சுதந்திரம் அடைந்த தருணத்தில், காங்கிரஸ் கட்சியின் உபயோகம் முடிந்து விட்டது, அதைக் கலைத்து விடலாம் என்பது காந்தியின் கருத்தாக இருந்தது. காந்தி சொன்ன இந்த ஒன்றை மட்டுமாவது காங்கிரஸ் கட்சி நிறைவேற்றி இருக்குமானால், இந்தியத் திருநாடு எப்பேர்ப்பட்ட விபத்துக்களில் இருந்து தப்பித்திருக்கும் என்பதை நினைத்துப் பெருமூச்சு விடத்தான் முடிகிறது!

இங்கே இன்னொரு காந்தே, ஒரு ஸ்டண்ட் அடித்துக் கொண்டிருக்கிறார். காங்கிரஸ் அல்லாத கட்சிகள் ஆளும் மாநிலத்துக்குப் போனால், அங்கே இவருக்கு திடீர்ப் பாசம் தலித் மக்கள் மீது வந்துவிடும்! யாரோ ஒரு தலித் குடிசையில் தங்குவாராம்! இந்த இத்தாலியப் புனைகதை ராஜகுமாரன் வந்து தங்கினதால் அந்த மக்கள் வாழ்க்கையில் அற்புதங்களா நிகழ்ந்து விடும்? அதைக் கூடத் தெரிந்து கொள்ளாமல், என் வீட்டுக்கு ராஜகுமாரன் வந்தானே என்று மதி மயங்கிக் கிடப்பார்களாம்!

வேறு சிலருக்கு இந்த ஸ்டண்ட் பெரும் புகைச்சலைக் கிளப்பியிருக்கிறது! ஏனென்றால், நானே உங்களுக்கு ரட்சகனும் ஜீவிதமுமாய் இருக்கிறேன் என்று தாழ்த்தப்பட்ட மக்களுக்கும், சிறு பான்மையினருக்கும் இதுநாள்வரை நல்ல மேய்ப்பனும் மீட்பனுமாய்த் தங்களை முன்னிலைப் படுத்திக் கொண்ட தலைவர்கள், "ஐயோ! வடை போச்சே!ஆஹா!வடை போச்சே!" என்று புலம்பவும் புகையவும் ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள்!

செய்தியைப் படிக்க இங்கே! செய்தியைப் படமாகவும் பார்க்க இங்கே!

இங்கே சசி தரூர் என்று ஒரு அறிவுக் கொழுந்தைத் தெரியாத தனமாக மத்தியில் மந்திரியாகவும் ஆக்கித் தொலைத்து விட்டார்கள்! ஓணானை எடுத்து உள்ளுக்குள் விட்டுக் கொண்டு குத்துதே குடையுதே என்று பல்லக்குத் தூக்கிகள் பல்லவி பாட ஆரம்பித்து விட்டார்கள்! என்னதான் செய்து தொலைத்தார் அவர் என்று தெரியாமல் கேட்பவர்களுக்காக!

இந்திய அரசியலுக்கு இத்தாலி அளித்திருக்கும் அருட்கொடை சோனியா அம்மையாருக்குத் திடீர் ஞானோதயம் ஏற்படச் சிக்கனத்தைக் கடைப்பிடிக்கும் விதமாக, விமானப் பயணத்தில் எகானமி வகுப்பில் பயணம் செய்து ஸ்டண்ட் அடித்தார்! நம்மூர் ஆனா கூட வேறுவழியில்லாமல் இந்த ஸ்டாண்டை ரிப்பீட்டீய்ய்ய்னு அடிக்க வேண்டிவந்தது நினைவுக்கு வராவிட்டாலும் கூடப் பரவாயில்லை!

அறிவுக்கொழுந்து சசி தரூர் ட்விட்டரில் அடித்த கமென்ட் பொன்னெழுத்தில் பொறித்து சோனியா வீட்டு வாசலில், பிரதீபா சிங் படீல் வீட்டு வாசலில் மாட்டப்பட வேண்டியவை!

ட்விட்டர் பிரச்சினை ஓய்வதற்கு முன்னாலேயே தரூர் ரொம்ப ஜரூராக அடுத்த ஏவுகணையை வீசியிருக்கிறார். முந்தின தரம் ட்விட்டரில் நகைச்சுவையாகச் சொன்னதோ, உள்ளது உள்ளபடி சொன்னதோ தெரியாது, இந்தத் தடவை, கொஞ்சம் நியாயமும் தெரிகிறது!

'One of his (Gandhi's) principles became a slogan. Work is worship. I always found it somewhat ironic that we celebrate Mahatma Gandhi's birthday with a holiday. I think he would have wanted us to work even harder to honour his memory,' Tharoor said here on the 140th birthday of Bapu Friday.

'It's natural that we should work on Gandhi Jayanti instead of observing the day as a national holiday,' he added.

எதற்கெடுத்தாலும் விடுமுறை என்பது என்ன கலாசாரம்? ஆனால் இந்த நியாயமான கேள்வியை எதிர்கொள்ள எவருமே இங்கே தயாராக இல்லை என்பதும் கசப்பானஉண்மை!

ஆனால் மகாத்மா காந்தி இந்த போலியான சிக்கனம், ஆரவாரம், அரசியல் ஆதாயத்திற்காக அந்தர்பல்டிகள் எதையும் அடித்ததில்லை. தன்னை வெறுத்தவர்களோடும், எதிரியாக நினைத்தவர்களுடனுமே கூட சமரசமாகவும், சுமுகமாகவும் இருக்கக் கடைசி வரையில் முயற்சித்துக் கொண்டே இருந்தது, அவருடைய பலவீனமாகவும்அமைந்துபோனதில் அவருடைய குற்றம் ஏதுமில்லை என்பது நன்றாகவே தெரிகிறது.

காந்தியைப் பற்றி இங்கே நிறையத் தப்பும் தவறுமாக, அரைகுறையாக, விஷமத்தனத்தோடும், விஷம் கலந்தும் பல்லாயிரக்கணக்கான பக்கங்கள் எழுதப்பட்டு வருகின்றன. கோட்சே சுட்ட குண்டு ஒரு தடவை தான் காந்தியைச் சாகடித்தது! ஆனால், காந்தியைத் தலைவராக ஏற்றுக்கொண்டவர்கள் என்று சொல்லிக்கொள்ளும் காங்கிரஸ்காரர்களும் , காந்தீயக் கொள்கைகளையும் காந்தியின் வாழ்க்கையையுமே கொச்சைப் படுத்தி எழுதுகிறவர்கள், அவரை தினம் தினம் சாகடித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்!

காந்தியை பற்றி கொஞ்சம் விரிவாகவே பார்த்து விட்டோம்! சுட்டி கொடுத்திருக்கும் பக்கங்களையும் படித்து விட்டு, உங்களுடைய கருத்து என்னவென்பதையும் பின்னூட்டமாகப் பகிர்ந்து கொள்ள முடியுமானால், மிகவும் மகிழ்ச்சியடைவேன்.

இந்தப்பக்கங்களைப் படிக்க வரும் வாசகர்களிடம் எனக்கு ஒரு மன வருத்தம் உண்டு, எதிரெதிர் கருத்துக்களையும் தெரிந்துகொள்ளுவதற்கு உதவியாக சுட்டிகளை நிறையக் கொடுத்ததுமே கூட, அவைகளைப் பயன்படுத்துபவர் எண்ணிக்கை மிகவும் குறைவே! அப்படிப் போய்ப் படிக்கும் சில பேரும், தங்களுக்குத் தோன்றுவதென்ன என்பதைச் சொல்ல, பகிர்ந்துகொள்ள முன்வருவது இல்லை.

காந்தியைப் பற்றிப் பேசினோம்! அடுத்து, 1965 ஆம் ஆண்டு இந்திய-பாகிஸ்தான் யுத்தத்தைப் பற்றிக் கொஞ்சம் பேசுவோம்! மறந்துபோன அல்லது மறக்கடிக்கப்பட்ட விஷயங்கள் நிறைய இருக்கின்றன.

தயார் தானே!?

தேடிப்பார்த்தேன், காந்தியைத் தான் காணோம் !

"தேடிப்பாத்தேன் காந்தியத் தான் காணோம்- காந்தியத்தான் காணோம்!

ரூபாய் நோட்டில் வாழுகிறார் காந்தி!"

இந்தப் பாட்டைக் கமல் ஹாசன் சொந்தக் குரலில் பாடியிருப்பதைக் கேட்கிற தருணங்களில் பரமக்குடி வக்கீல் ஸ்ரீநிவாசன் நினைவு வரும்.

பரமக்குடி வக்கீல் ஸ்ரீநிவாசன், அந்த நாளைய காங்கிரஸ்காரர், சுதந்திரப் போராட்டத்திற்கு ஆதரவாக இருந்ததாகவும் சொல்வார்கள். சுதந்திரப்போராட்டத்தில் பங்கு கொண்ட ஒரு முஸ்லிம் நண்பர் ஏதோ ஹாசன் என்று முடியும் சரியாக நினைவு வர மாட்டேனென்கிறது, அவருடைய நினைவாகத் தன்  மகன்களுக்கு வரிசையாக, சாரு ஹாசன், சந்திர ஹாசன், கமல் ஹாசன் என்று பெயர் வைத்ததாகவும் சொல்வார்கள். இந்த சரித்திர முக்கியத்துவம் வாய்ந்த விஷயமெல்லாம் சரியாக நினைவில் நிற்க மாட்டேன் என்கிறதே!

கூகிள் ஆண்டவர் தயவில்  ஆழ்வார்பேட்டை ஆண்டவர் பற்றிய சேதியும் தேடக் கிடைத்தது:

"என் தந்தை சீனிவாசய்யங்கார் பிரபல வழக்கறிஞர்,தேச பக்தர். காங்கிரஸ் இயக்கங்களில் தேச விடுதலைப் போராட்டங்களில் ஈடுபட்டு சிறைக்குச் சென்றவர்.அவருடன் சிறைச்சாலையில் ஒரே அறையில் யாகுப் ஹாசன் என்னும் முஸ்லிமும் ஒன்றாகவே தண்டனை அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தார். அப்பாவும் அவரும் நல்ல நண்பர்கள் . இந்து முஸ்லிம் ஒற்றுமைக்கு எடுத்துக் காட்டாக தோழமை கொண்டிருந்தனர். அவரிடம் இருந்த ஈடுபாடு காரணமாக என் தந்தை தனது
மகன்களான எங்களுக்கு சந்திரஹாசன் சாருஹாசன் கமல ஹாசன் என்று பெயர்
வைத்தார்."

சாருஹாசனின் பேட்டி தினமலர் 16.9.2001
 

சரி, பரமக்குடி வக்கீல் நினைவு எதற்காக வந்தது என்று கேட்க மாட்டீர்களா? பரவாயில்லை, நானே பெருந்தன்மையாகச் சொல்கிறேன்!

ஒரு காந்தீய வாதியாகச் சொல்லப் பட்டவர் மகனே காந்தியை இப்படி நக்கல் அடித்துப் பாட்டுப் பாடி நடித்திருப்பதைப் பார்த்திருந்தால் என்ன நினைத்திருந்திருப்பார் என்று என்னால் ஊகம் செய்ய முடியவில்லை, உங்களுக்காவது ஏதேனும் ஊகம் இருக்கிறதா, வந்து மறக்காமல் பின்னூட்டத்தில் சொல்லிவிட்டுப் போய் விடுங்கள்!

நேற்றுத் தான் சீனப் பெருமிதம் வயது அறுபது என்று பதிவெழுதினேன்! நியாயமாகப் பார்த்தால், இன்றைக்கு காந்தி ஒரு நூற்று நாற்பது என்றல்லவா தலைப்பு வைத்திருக்க வேண்டும்? எதற்காக கமல் ஹாசன் பாட்டைத் தேடித் பிடித்து, அதில் அவர் 'தேடிப்பாத்தேன் காந்தியத் தான் காணோம்-காந்தியத்தான் காணோம்னு' பாடினதை வைத்து ஆரம்பிக்க வேண்டும்?

தவிர, இன்றைக்கு காந்திக்குத் தானே பிறந்த நாள்? போதாக்குறைக்கு உன்னைப் போல் ஒருவனை வைத்து ஏற்கெனெவே தமிழ் வலைப்பதிவர்கள் கமலை வறுத்துத் தாளித்து, கை சோர்ந்து போய் வேறு வேலை பார்க்கப்போகலாம் என்று இருக்கும் தருணத்தில் இது என்ன புதுக் கமல்..சாரி..குழப்பம்?

நியாயமான கேள்வி தான் என்று ஒரு வார்த்தை இதமாகச் சொல்ல மாட்டீர்களா? போகிறது, அப்படி நீங்கள் கேட்டதாகவே வைத்துக் கொண்டு பதில் சொல்லப் பார்க்கிறேன்!

வலையில் படித்துக் கொண்டிருந்தபோது நியூ யார்க் டைம்ஸ் பத்திரிகையில் சீனப் பெருமிதம் குறித்த விவரமான செய்திக் கட்டுரைகளைப் படித்து முடித்த பிறகு, சீனாவுக்கும் இந்தியாவுக்கும் இருந்த சில ஒற்றுமைகளைப் பற்றியும், கடந்த அறுபது ஆண்டுகளில் கிடைத்த வாய்ப்புக்களைச் சீனாவும், இந்தியாவும் எப்படிப் பயன் படுத்திக் கொண்டன, என்ன நிலைமையில் தற்போது இருக்கின்றன என்ற ஒப்பீடு செய்து பார்க்காமல் இருக்க முடியவில்லை.

கடந்த சில காலமாகவே எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் பக்கங்களில், காந்தியைக் குறித்த சிந்தனைகள், விவாதங்கள், நடந்து வருகின்றன. 
முடிந்துபோன ஒரு கடந்த காலமாகவும், இன்னும் ஒரு லீவு நாளாகவும் மட்டுமே இருந்து விடாமல் காந்தியைக் குறித்த விமரிசனங்கள், வெவ்வேறு விதமான புரிதல்கள் அங்கே நிறையப் படிக்கக் கிடைக்கின்றன.

ஜெயமோகன் எடுத்து வைக்கும் வாதங்கள், பதில்களைக் கவனித்தும் வந்ததில் மோகன்தாஸ் கரம் சந்திர காந்தி என்ற தனிநபர் மகாத்மா காந்தியாக வளர்ந்ததை அவருடைய பதில்கள், கட்டுரைகளிலும், மாறுபட்ட கருத்துக்கள், விமரிசனங்களை அவரிடம் கேள்வி எழுப்பியவர்கள் வார்த்தைகளிலும் ஒருங்கே படிக்கக் கிடைத்ததில்,காந்தியைப் பற்றி நான் புரிந்துகொண்டதென்ன, இங்கே நான் சந்திக்கும் நண்பர்கள், பதிவர்கள் புரிந்துகொண்டதென்ன என்பதைத் தொடர்ந்து சிந்தித்துக் கொண்டிருந்த நேரத்தில். சீனக் கொண்டாட்டங்களையும் பற்றிப் படிக்க நேர்ந்தபோது, இரண்டு நாடுகளையும் ஒப்பிட்டுப் பார்க்கும் புதிய சிந்தனை இழையோட ஆரம்பித்தது.

சமீப கால வரலாற்றில் மிகவும் தவறாகப் புரிந்துகொள்ளப்பட்ட மனிதர் என்றால், மகாத்மா காந்தி ஒருவராகத்தான் இருக்க முடியும். ஒரிஜினலைத் தள்ளி விட்டு வேறு எவரெவரோ காந்தி என்று தன்னைச் சொல்லிக் கொள்ள முடிகிற ஒன்றே போதுமே. அப்புறம் கமல் தனது படத்தில் "தேடிப்பாத்தேன் காந்தியைத் தான் காணோம்-ரூபாய் நோட்டில் வாழுகிறார் காந்தி" என்று பாடினதை மட்டும் எதற்கு நொள்ளை சொல்ல வேண்டும்?

ரூபாய் நோட்டில் மட்டுமாவது காந்தியை வாழ விட்டிருக்கிறார்கள் என்றால், அதற்கும் ஒரு காரணம் இருக்கிறது. அந்த வட்டமான, வழுக்கைத்தலையும், பொக்கை வாய்ச் சிரிப்பும், கண்ணாடியும் என்க்ரேவ் செய்வதற்கு மிக நுட்பமாக இருப்பதால் மட்டுமே! டிசைன் செய்வதில் ஹூக்குகளைப் பயன்படுத்தியே மிக நேர்த்தியாக காந்தியின் படம் வரையப்பட்டிருப்பதைக் கொஞ்சம் கூர்ந்து கவனித்தாலே தெரியும். ஏதோ காந்திக்கு மரியாதை, அபிமானத்தில் இன்னமும் ரூபாய் நோட்டில் விட்டு வைத்திருக்கிறார்கள் என்று நம்புவது உங்கள் இஷ்டம், அவ்வளவுதான்!

காந்தியைப் பற்றி, ஒரு இடதுசாரிச் சிந்தனையாளனாக இருந்த காலத்தில், பெரிதாக ஒரு சித்திரம் இருந்ததில்லை. சுதந்திரமாகச் சிந்திக்கும்போது தான், உள்ளது உள்ளபடி அறிந்து கொள்ளவும் வாய்ப்புக் கிடைக்கிறது. அந்தவகையில், காந்தி என்ற மாபெரும் மக்கள் தலைவனை அறிந்து கொள்ளும் தருணமும் சமீபகாலமாகத் தான் கிடைத்திருக்கிறது.

கொஞ்சம் பொறுமையாக காந்தி என்ற மனிதரைப் புரிந்து கொள்ள முயற்சித்தாலே, எவ்வளவு அற்புதமான மனிதர் என்பதும், தன்னுடைய மக்களை முழுமையாகப் புரிந்து கொண்ட, அவர்களுடைய பிரச்சினைக்குத் தீர்வு காண என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதிலும் மிகத் தெளிவாக இருந்த ஒரே தலைவர் என்பது தெரிய வரும். குறைகள் இல்லாத மனிதர் என்று எவருமே இல்லை, ஆனால் தன்னுடைய குறைகளையும் தெரிந்து வைத்துக் கொண்டு தன்னுடைய ஜனங்களுக்கு அதனால் எந்தத் தீங்கும் நேராமல் பார்த்துக் கொள்ளக் கூடிய பக்குவமும் அவருக்கு இருந்தது.

"வைஷ்ணவ ஜனதோ" நரசி மேத்தா என்ற குஜராத்திக் கவிஞனின் பாடல் காந்திஜி விரும்பிய கீதமாகச் சொல்வார்கள். கீழே இருக்கும் யூட்யூப் இணைப்பில் காந்திஜி விரும்பிய கீதத்தைக் கேட்பதோடு, காந்தியின் உரையாடல் ஒன்றையுமே கொஞ்சம் கேட்கலாம். மைசூருக்குச் சென்றிருந்த பொது அங்கே கிராமத்து ஜனங்களைச் சந்தித்த அனுபவத்தையும், அவர்களுடைய அறியாமை, நம்பிக்கை, வாழ்க்கை முறையைப் புரிந்து கொண்ட விதத்தை இந்த உரையாலில் கேட்க முடியும்.

காந்திஜி பிறந்த நாளான இன்று, வாழ்க நீ எம்மான்! என்று வணங்குவோம்!

ஜெயமோகனின் வார்த்தைகளில், "ஆனாலும் ”பாழ்பட்டு நின்றதாமோர் பாரத தேசம் தன்னை வாழ்விக்க வந்த காந்தி மகாத்மா நீ வாழ்க வாழ்க” என என் மொழியின் நவகவிஞனுடன் சேர்ந்து கூத்தாடுவதற்கு எனக்குத் தயக்கமில்லை."

எனக்கும் தான்!

“ There comes a time in the life of every nation when it stands at the cross-roads of history and must choose which way to go. But for us there need be no difficulty or hesitation, no looking to right or left. Our way is straight and clear – the building up of a socialist democracy at home with freedom and prosperity for all, and the maintenance of world peace and friendship with all nations. ”

நாற்பத்தைந்து வருடங்களுக்கு முன்னாள், ஜூன் பதினொன்றாம் தேதி நேருவிற்குப் பிறகு யார் என்ற கேள்வி பூதாகாரமாக எழுந்த நிலையில், பிரதமராகப் பதவியேற்ற எளிய மனிதர் லால் பஹதூர் சாஸ்த்ரியின் முதல் உரை இது. நேருவைப் போல பெரிய பணக்காரக் குடும்பத்தில் பிறக்கவில்லை, அந்நிய மோகம் இருந்ததில்லை,தனிநபர் ஒழுக்கத்திலும் அப்பழுக்கற்ற மனிதர், இந்தக் குள்ளமான மனிதரா, நேருவின் இடத்தை நிரப்பப் போகிறார் என்று பலரையும் புருவம் நெரியச் செய்த தருணம் அது. ஆட்சிப்பொறுப்பில் இருந்தது சிறிது காலம் தான். ஆனால், அந்தக் குறுகிய காலத்தில் தான் எத்தகைய சாதனை?

1965 ஆம் ஆண்டு, அமெரிக்காவிடமிருந்து ஏராளமான நிதி உதவி, போர்த் தளவாடங்களையும் பெற்ற மமதையில் பாகிஸ்தான், இந்த தேசத்தின் மீது தாக்குதல் தொடுத்தது. 1962 ஆம் ஆண்டு சீன ஆக்கிரமிப்பின்போது, நேருவின் கோழைத்தனம் வெளிப்பட்டதை வைத்துக் கூட பாகிஸ்தானுக்கு தைரியம் வந்திருக்கக் கூடும்.

ஆயுத பலமோ, உலக நாடுகளின் ஆதரவோ இல்லாத நிலையிலும் கூட, இந்தக் குள்ளமான மனிதர், உண்மையிலேயே தான் எவ்வளவு பெரிய மனிதர் என்பதை நிரூபித்தார். படையினருக்குக் கொடுத்த உற்சாகம், ஆதரவு, காயலாங்கடைக்குப் போட வேண்டிய பழைய ஆயுதங்களை வைத்துக் கொண்டு இந்திய ராணுவம், அந்தப் போரில் அமெரிக்க சாபர் ஜெட் விமானங்களை,பேட்டன் டாங்குகளை வீழ்த்தியதில் ஒன்று தெளிவாகத் தெரிந்தது. அரசியல் உறுதி, தெளிவான முடிவுகள், போர் உத்திகள், நவீன ரக ஆயுதங்களை விட வலிமையானவை!

17 செப்டம்பர் 1965, சீனா மறுபடியும் மறைமுகமாகப் பாகிஸ்தானுக்கு அதரவு தெரிவிப்பது போல இந்தியாவை மிரட்டிப் பார்த்தது. சீன எல்லைக்குள் இந்தியா ஆயுதங்களைக் குவித்திருப்பதாகவும், உடனடியாக அகற்றாவிட்டால், கடுமையான விளைவுகளைச் சந்திக்க நேரிடும் என்ற எச்சரிக்கையை அரசுபூர்வமான கடிதமாகவே அனுப்பியது. அவர்களுக்கும் ஒரு விஷயம் தெளிவுபடுத்தப்பட்டது. முதல் முறையாக இந்தியாவுக்கு முதுகெலும்புள்ள, தைரியமாக முடிவெடுக்கத் தெரிந்த காங்கிரஸ் பிரதமர் பதவியில் இருக்கிறார் என்பது தான் அது!

ஆம்! சீன மிரட்டலுக்குக் கொஞ்சமும் பயமில்லாமல் சாஸ்திரி முழங்கினார்.

"சீனா வேண்டுமென்றே பொய்யான தகவலைப் பரப்பி வருகிறது. சீனா இந்தியாவைத் தாக்குமானால், உறுதியுடன் எங்களது சுதந்திரத்தைப் பாதுகாத்துக்கொள்வதற்காக எதிர்த்துப்போராடுவோம். எங்களுடைய பிரதேச இறையாண்மையைப் பாதுகாத்துக்கொள்ள, சீனாவின் பலம ஒரு தடையாக இருக்காது."

இந்திய வரலாற்றில், இவ்வளவு தைரியமாக வேறு எந்த ஒரு காங்கிரஸ் பிரதமரும் பேசியதில்லை! உறுதியுடன் செயலாற்றியதில்லை! இந்திரா காந்தியைச் சொல்வார்கள், இந்தியாவில் இருந்த ஒரே ஆண் என்று! அது கூட, நக்கலுக்குச் சொல்லப் பட்டது தானே தவிர உண்மையில்லை. சொந்த வாழ்க்கையிலும் சரி, அரசியலிலும் சரி, அவருக்கு இருந்த பயமே அடுக்கடுக்காகத் தவறுகளைச் செய்யத் தூண்டின என்பதே கடந்த காலம் சொல்லும் சேதி!

மறைந்த இந்தியப் பிரதமர் திரு லால் பஹதூர் சாஸ்திரி யின் நூற்றைந்தாவது பிறந்த நாளும் இந்த அக்டோபர் இரண்டு தான்!

ஒரு இந்தியக்கனவு! இது இந்திய மக்கள் எல்லோருடைய கனவாகவும் ஆகவேண்டும் என்பதற்காகவே, ஸ்ரீ அரவிந்தருடைய பிரார்த்தனையின் ஒரு பகுதியை நினைவில் வைத்துக் கொள்வதற்காக:

Mother Durga!

India, world's noblest race, lay whelmed in darkness. Mother, thou risest on the eastern horizon, the dawn comes with the glow of thy divine limbs scattering the darkness. Spread thy light, Mother, destroy the darkness.

Mother Durga!

We are thy children, through thy grace, by thy influence may we become fit for the great work, for the great Ideal. Mother, destroy our smallness, our selfishness, our fear.

Mother Durga!

India lies now in selfishness and fearfulness and littleness. Make us great, make our efforts great, our hearts vast, make us true to our resolve. May we no longer desire the small, void of energy, given to laziness, stricken with fear.

முழுதும் படிக்க இங்கே