புவனேஸ்வரி ஏற்படுத்திய அதிர்வலைகள்....!!

புவனேஸ்வரி ஏற்படுத்திய அதிர்வலைகள் இன்னமும் ஓய்ந்துவிடவில்லை. எப்போது, என்ன வடிவத்தில் மீண்டும் ஒரு அசிங்கம் வெடிக்கும் என்பது யாருக்குமே தெரியாத நிலையில், அழுகி நாறும் புண்ணுக்குப் புனுகு பூசி மறைப்பது போல, தற்காலிகமான அமைதி மட்டுமே இப்போதைக்கு வெளியே தெரிகிறது.

“தென்னிந்திய நடிகர் சங்க கூட்டத்தில் அவதூறாக பேசிய நடிகர், நடிகைகள் மீது உரிய நடவடிக்கை எடுக்க வலியுறுத்தி, 'சிடி' ஆதாரங்களுடன் சென்னை போலீஸ் கமிஷனர் ராஜேந்திரனிடம் பத்திரிகையாளர் சங்கங்கள் சார்பில் புகார் மனு அளிக்கப்பட்டது.

இந்த புகார் மனு மீது என்ன நடவடிக்கை எடுக்கப்பட்டுள்ளது என, போலீஸ் கமிஷனர் ராஜேந்திரனிடம் கேட்டபோது, 'புகார் மனு, சட்ட நிபுணர்களின் ஆய்வுக்கு அனுப்பப்பட்டுள்ளது. சட்ட நிபுணர்களின் கருத்து கிடைத்தவுடன் நடிகர், நடிகைகள் மீது உரிய நடவடிக்கை எடுக்கப்படும்' என்றார்.”

இப்படி முந்தைய பதிவொன்றில் அப்போதைய நிலவரத்தைக் குறிப்பிட்டுச் சொல்லியிருந்தேன். சட்ட நிபுணர்கள் கருத்து இன்னமும் காவல் துறைக்குக் கிடைக்கவில்லை போல!

வரம்பு மீறிய நடிகர்கள் நடிகைகள் மீது இதுவரை எந்த நடவடிக்கையுமே எடுக்கப் படவில்லை. இருக்காது என்பதும் எல்லோருக்கும் தெரிந்த விஷயமாக இருந்தாலும் கூட, பத்திரிகையாளர்கள் தரப்பு இதை இன்னமும் விடுவதாக இல்லை. நடவடிக்கை எடுக்க போலீஸ் கமிஷனருக்கு உத்தரவிடக் கோரி, நீதிமன்றத்தில் மனு தாக்கல் செய்ததில், போலீஸ் கமிஷனருக்கு நோடீஸ் அனுப்பும்படி, நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டிருக்கிறது. இது மூன்று நாட்களுக்கு முந்தைய செய்தி என்றாலுமே கூட, பிரச்சினை இன்னமும் கனன்று கொண்டுதான் இருக்கிறது என்பதைக் காட்டுவதாகவே இருக்கிறது.

தட்ஸ்தமிழ் செய்தியில் வெளியாகியிருக்கும் செய்தியில் இந்தப் பகுதியைப் பாருங்கள்:

"வீடியோ ஆதாரங்களைப் பெற்ற பல்வேறு பத்திரிகையாளர் அமைப்புகள், நடிகர்களை கைது செய்யக் கோரி மாநகர காவல் துறை ஆணையரிடம் புகார் செய்தனர். ஆனால் அதன்மீது எந்த நடவடிக்கையும் எடு்க்கப்படவில்லை. மேலும் புகாரில் சிக்கிய நடிகர் நடிகைகள் தங்களை ஆட்சி மேலிடத்துக்கு நெருக்கமாகக் காட்டிக் கொண்டு வந்தனர்."

அதே நாளில் வெளியான இந்த செய்தியையும் சேர்த்துப் படித்துப் பாருங்கள் !

சாதாரணமாக விபச்சார வழக்குகளில் சிக்கும் நபர்களுக்கு, பெரிய அளவில் விசாரணை, வாய்தா எல்லாம் இருப்பதில்லை.மற்ற வழக்குகள் போல அதிக நேரம் எடுத்துக் கொள்ளப்படுவதில்லை- அபராதம் அல்லது சிறைத் தண்டனை.

இந்த வழக்கில் மட்டும், ஜாமீன் மனு அரசுத் தரப்பில் இருந்து எதிர்க்கப்படுகிறது. நிரந்தரமான முகவரி இல்லாதவர் அதனால் ஜாமீனில் விடக்கூடாது என்று வாதம். ஜாமீனும் மறுக்கப்படுகிறது. அதே தினம் பெண்களுக்கு எதிரான வன்கொடுமைச் சட்டத்தின் கீழ் ஜாமீனில் வெளிவர முடியாத பிரிவுகளில் கைதுசெய்யப்பட்டதாகச் சொல்லப்படும் தினமலர் செய்தி ஆசிரியர் சார்பில் ஜாமீன் மனு தாக்கல் செய்யப்படுகிறது, அரசு தரப்பு அதை எதிர்க்காததால், ஜாமீனில் அவரை நீதிமன்றம் விடுவிக்கிறது. வெளியே வந்தவருக்கு, ஏதோ இமாலய சாதனையைச் செய்தவர் மாதிரி மாலைகள் அணிவித்து வரவேற்பு!

என்ன ஒரு வினோதம்! எங்கே போய்க் கொண்டிருக்கிறோம்?

நமக்கு விடுதலை கிடைத்த இரண்டு ஆண்டுகளுக்குப் பின்னால் தான், சீனா தனது அரசியல் சுதந்திரத்தைப் பெற்றது. நம்மை விட, மிக மோசமான சூழ்நிலை. கம்யூனிசக் கூட்டாளியான ரஷ்யா, ஆக்கபூர்வமான திட்டங்களில் சீனாவுக்கு உடனிருந்து உதவாமல் பாதியிலேயே கழுத்தறுத்துவிட்டு வெளியேறிய கசப்பான அனுபவத்தையும் சந்தித்தது. மாசேதுங் தலைமை அவ்வளவு சுறுசுறுப்பாகவும் இல்லை, ஸ்டாலினைப் போலவே, கலாச்சாரப் புரட்சி, களையெடுப்பு என்று சொந்த ஜனங்களையே கொன்று குவித்த அவலமும் உண்டு. கம்யூனிசத்திலும் ஊழல் நிறைய உண்டு.

இப்படி எல்லா வகையிலும் சோதனைகளைச் சந்தித்துக் கொண்டிருந்த ஒரு நாடு, இன்றைக்கு எவ்வளவு வலிமையான பொருளாதார சக்தியாகவும், ராணுவ ரீதியிலும் வல்லரசாக மாறியிருக்கிறது என்றால், நம்மால் என் அப்படி மாற முடியவில்லை என்ற கேள்வியை நமக்குள் கேட்டுக் கொள்ள வேண்டிய தருணம் இது!

சீனப்பெருமிதத்திற்கு வயது அறுபது என்ற தலைப்பில், இந்த மாதத்தின் முதல் பதிவு இருந்தது. தன்னுடைய அறுபதாவது ஆண்டுக் கொண்டாட்டங்களைச் சீனா எப்படித் திட்டமிட்டு, தன்னுடைய இமேஜை உயர்த்திக் கொண்டிருக்கிறது, தன்னுடைய ஆயுத பலத்தைத் தம்பட்டமடித்துக் காட்டி, பல நாடுகளுக்கு, குறிப்பாக ஜப்பான், இந்தியா போன்ற நாடுகளுக்கு மறைமுகமாகச் சவால் விட்டுக் காண்பித்திருக்கிறது என்பதை சுருக்கமாக சொல்ல ஆரம்பித்த வேளையில் தான், தமிழகச் செய்திகளில் புவனேஸ்வரி, சொல்லாமல் வந்த ஒரு சூறாவளியாக வந்தபோது, நானுமே கூட, கொஞ்சம் எரிச்சலோடு அந்த விவகாரத்தைப்பற்றியும் மூன்று பதிவுகளாக எழுதினேன்.

இதில்.என்னை மிகவும் அதிர்ச்சி அடையச் செய்த ஒரு விஷயம் என்னவென்றால், நாட்டு நடப்பைத் தெரிந்துகொள்வதை விட, தன்னுடைய குடும்பம், தன்னுடைய பொருளாதாரச் சூழல் இவை எல்லாவற்றையும் விட நடிகைகளின் அந்தரங்கம் தான் தமிழக வாசகர்களுக்கு மிகவும் முக்கியமாக இருந்ததென்று, இரண்டாவது பதிவுக்கு ஒரே நாளில் சராசரி வருகையை விட பத்துப் பனிரண்டு மடங்கு வாசகர்களுடைய வருகை சொல்லாமல் சொன்னது. ரொம்ப சைவமாகவே தேர்ந்தெடுத்து, ஒன்றிரண்டு படங்களைப் போட்டபோதிலுமே கூட, அதையும் டவுன்லோட் செய்த மக்களைப் பார்த்தபோது "விதியே!விதியே! தமிழச் சாதியை என்செய நினைத்தாய்?" என்று பாரதி மறுகின மாதிரி,

மறுகி நிற்கவைத்த தருணங்கள்!

காந்தியைப் பற்றிய கண்ணோட்டத்தில் ஏற்பட்ட மாற்றங்கள், நேருவைப் பற்றிய அரசியல் விமரிசனங்கள், குறுகிய காலமே பதவியில் இருந்தபோதிலும் கூட, தலைமைப்பண்பை நிலைநாட்டிய லால் பஹதூர் சாஸ்திரியைப் பற்றி இன்னமும் விரிவாகப் பேச வேண்டும் என்ற ஆசை, இந்திய-சீன யுத்தம், இந்திய-பாகிஸ்தான் யுத்தங்கள் அவற்றைத் தொடர்ந்து வந்த பிரச்சினைகள், இன்றைய நிலைமை இவற்றோடு சேர்த்து எழுதவேண்டும் என்ற ஆசையோடு குறிப்புக்களைத் தேடித் தேடிச் சேகரித்துக் கொண்டிருந்த எனக்கு, நிஜமாகவே புவனேஸ்வரி விவகாரத்தில் ஜனங்கள் காட்டிய அதீதமான அக்கறை, என்னை நிறையவே யோசிக்க வைத்திருக்கிறது.

ஒரு கட்டத்தில்,வெறும் ஆன்மீகக் குறிப்புக்களை மட்டுமே எழுதிக் கொண்டிருந்ததில் இருந்து விலகி எல்லா விஷயங்களையும் தொட்டு எழுத வேண்டும் என்று வெளியே வந்தேன். காரணம், ஆன்மிகம் பற்றிப் பேசுகிறவன் எல்லோருமே எல்லாம் தெரிந்தவனாக இருப்பான் என்கிற மாதிரி ஒரு மயக்கம், தவறோ சரியோ இங்கே நிறையப்பேரிடத்தில் இருக்கிறது.

இல்லை, நான் முழுக்கத் தெரிந்தவன் இல்லை, இன்னமும் சத்தியத்தைத் தரிசனம் செய்ய முயற்சி செய்துகொண்டிருப்பவன் மட்டுமே, உண்மையைச் சொல்லப்போனால், ஒரு சராசரிக்கும் கீழே என்பதை ஒரு கேள்விக்குப் பதிலாகச் சொல்லிவிட்டு, வெவ்வேறு விஷயங்களைத் தொட்டுப் பதிவுகள் எழுத ஆரம்பித்ததில், புதிய வாசகர்கள் நிறையப்பேர் கிடைத்தார்கள், ஆனால் தொடர்ந்து படிக்க வருகிறவர்கள் என்று பார்த்தால் ஒரு கைவிரல் எண்ணிக்கைக்கு உள்ளேயே அடங்கிவிடும்.

அதிலும் ஒருவர் பத்துப்பதினைந்து பதிவுகளைப் படித்திருப்பார் என்று வைத்துக் கொண்டால், இன்னொருவர் ஒன்றோ அல்லது இரண்டு பதிவுகளைக் கூடுதலாகவோ குறைவாகவோ படித்திருப்பார். கருத்துப்பரிமாற்றங்களைத்தொடர்ந்து வேண்டி வந்த போதிலுமே கூட, அதிலும் ஏமாற்றம் தான். என்னுடைய டயரிக் குறிப்புக்களாக மட்டுமே இது இருந்துவிட வேண்டுமென்றால், அதை ப்ளாக்கரில் வேலை மெனக்கெட்டு வலையேற்றம் செய்ய வேண்டியதில்லையே!

இந்தப்பதிவுகளுக்கு வருகிற புதிய வாசகராக இருந்தாலும் சரி, ஏற்கெனெவே கொஞ்சம் பதிவுகளைப் படித்துவிட்டு ஒதுங்கியவராக இருந்தாலும் சரி, என்ன நினைக்கிறீர்கள் என்பதைக் கொஞ்சம் நேரம் எடுத்துக் கொண்டு, சொல்ல முடிந்தால் மகிழ்வேன்!

சொல்வீர்களா?