அந்த கறுப்பு தினத்தின் முப்பத்தைந்தாவது நினைவு தினம்!.

எது எதற்கோ நினைவு நாள் கொண்டாடுகிறார்கள், எது எதற்கோ பாராட்டு விழா, மாநாடெல்லாம் நடத்துகிறார்கள்.

நடத்திவிட்டுப் போகட்டும்!

இந்திய ஜனநாயகம்  என்பது காங்கிரஸ் கையில் சிக்கிய பூமாலை தான் என்பதைத் தெளிவாக உலகத்துக்கு எடுத்துக் காட்டிய நெருக்கடி நிலை பிரகடனம்  அறிவிக்கப் பட்டு, அதையடுத்துப் பத்தொன்பது மாதங்கள் இம்மென்றால் சிறைவாசம், ஏனென்றால் வனவாசம் பிரிட்டிஷ் குள்ளநரிகள் ஆண்டபோது இருந்ததை விட அதிகமாக நடத்திக் காட்டப் பட்ட இருண்ட காலம்.

1975, ஜூன் 25! இந்தியாவில் நெருக்கடி நிலை பிரகடனம் செய்யப் பட்ட அந்த கறுப்பு தினத்தின் முப்பத்தைந்தாவது நினைவு தினம்.

நெருக்கடி நிலை பிரகடனப்படுத்தப் பட்ட பிறகு தான் இந்த தேசத்தில் ஊழலே இல்லாமல், வேலைகள் எல்லாம் ஒழுங்காக நடந்த மாதிரியும், வறுமையே வெளியேறு என்று பூசாரி வேப்பிலை அடித்துக் கூவுவது போல கூவிய பிறகு இந்த தேசத்தில் வறுமையே இல்லாமல் போய்விட்ட மாதிரியும் கோயபல்சை மிஞ்சுகிற வகையில் அரசு இயந்திரமும், காங்கிரஸ் காரர்களும் சாதனைகளைத் தம்பட்டமாக அடித்துக் கொண்டிருந்த இருண்ட காலம்.

குஷ்வந்த் சிங் மாதிரி எழுத்தாளர்கள் கூட நான் ஏன் எமர்ஜென்சியை ஆதரிக்கிறேன் என்று புத்தகம் வெளியிட வைத்த நாட்கள் அவை. 

 நாடாளுமன்ற உறுப்பினராக இருக்கும் தகுதியை இந்திரா காந்தி இழக்கிறார்  என்பதை அலஹாபாத் உயர் நீதிமன்றம் தனது தீர்ப்பில் தெளிவாகவே  சொன்னது, ஆக நெருக்கடி வந்தது இந்திரா காந்திக்குத் தானே தவிர, தேசத்துக்கு இல்லை.

மக்கள் பிரதிநிதித்துவ சட்ட விதிகளில் சொல்லப் பட்டதை மீறி தேர்தல் முறைகேடுகளில் ஈடுபட்டது நிரூபிக்கப் பட்டதாகவும், அதனால் இந்திரா காந்தி பாராளுமன்ற உறுப்பினராக இருக்கும் தகுதியை இழக்கிறார் என்றும் ஜூன் மாதம் 12 ஆம் தேதி அலஹாபாத் உயர் நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது. மேல்முறையீடு செய்வதற்கு மூன்று வார அவகாசமும் கொடுக்கப் பட்டது. மேல் முறையீடு செய்யவில்லை என்றாலோ, உச்ச நீதி மன்றம் மேல்முறையீட்டை நிராகரித்தாலோதான் இந்த உத்தரவு நடைமுறைக்கு வரும் என்று தீர்ப்பு சொன்னது.

சகுனிகள் ஆலோசனையின் பேரில் நாட்டில் நெருக்கடி நிலை பிரகடனம் செய்யப் பட்டது. ஆள் காட்டிகள் காட்டின பேர்  எல்லாம் மிசா அது இது என்று என்னென்னமோ கறுப்புச் சட்டங்களின் கீழ் சிறையிலடைக்கப் பட்டனர்.

ஜெயப்ரகாஷ் நாராயணன் மாதிரி அனுபவமுள்ள காந்தீயவாதி இந்த இரண்டாவது சுதந்திரப் போரை முன்னின்று நடத்தினார்.

தேவ காந்த பரூவா மாதிரி கிறுக்கு மாய்க்கான்களால் இந்திரா தான் இந்தியா, இந்தியா தான் இந்திரா என்று உளறிக் கொண்டிருந்தவர்களால், இந்திரா என்ற தனிநபருக்கு வந்த நெருக்கடி என்னவோ தேசத்துக்கே வந்த மாதிரி ஒரு பிரச்சாரம் செய்யப்பட்டது. இருபது அம்சத் திட்டம் அது இது என்று என்னென்னவோ செய்து பார்த்தும் கூட, மக்களுடைய அதிருப்தி பெருகிக் கொண்டே போனதைத் தடுக்க முடியவில்லை. 

அதற்குப் பின் நடந்தவை எல்லாம் சமீப கால சரித்திரம்! இப்போது மறுபடி மறுபடி நினைவு படுத்திப் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டிய தருணமும் கூட.

சுதந்திரம், விடுதலை, உரிமைகள் என்பவை எவரோ பார்த்துக் கருணையோடு பஞ்சு மிட்டாய் கொடுப்பது போல அல்ல.

சுதந்திரம் என்பது அதன் அருமையை உணர்ந்து காப்பாற்றிக் கொள்ளத் தெரிந்தவர்களுக்குமட்டுமே நிலைக்கக் கூடிய ஒரு வரம்!

நெருக்கடி நிலையை எதிர்த்து உறுதியாகப் போராடிய பலர் காலம் செய்த கோலத்தில் காங்கிரசோடு கூட்டு சேர்ந்து ரொம்பவுமே நல்லவர்களாகிப் போனார்கள். பதவிக்காக எதையும் செய்யத் தயாராக இருக்கும் தியாகிகளாகவும் ஆனார்கள் என்பதையும் பார்க்கும்போது சுதந்திரத்தைக் காப்பாற்றிக் கொள்வதில் இருக்கும் சிரமங்கள் எவ்வளவென்பது  புரிகிறதா?

உள்நாட்டிலும், வெளியுலகிலும் ரொம்பவுமே அசிங்கப்பட்டுப் போன பிறகு தான் 1977 இல் இந்திரா காந்தி மறுபடி தேர்தலைச் சந்திக்க முன்வந்தார் என்பதும், அந்தத் தேர்தலில் காங்கிரஸ் வேரோடு சாய்க்கப் பட்டது என்பதும் தெரிந்த கதை.

அப்படி வேரோடு சாய்ந்ததை, நம்முடைய அலட்சியத்தாலும், பொறுப்பற்ற தன்மையினாலும், நம்பக் கூடாதவர்களைத் தலைவர்களாக ஏற்றுக் கொண்டதாலும், இந்தியத் தேர்தல் முறைகளில் இருக்கும் குளறுபடிகளாலும் மறுபடி உயிர் கொடுத்திருக்கிறோம் என்பதை நினைவு படுத்திக் கொள்ள வேண்டிய தருணம் இது.